SMĘTNE GADANIE O DWÓCH LATACH NA SCENIE (ALE WSZYSTKO PROSTO ZE SERDUCHA :D)

Witam,
Ech, ale ten czas leci. Pamiętam moje pierwsze, dość mizerne próby w tłumaczeniu komiksów (chwała korektorowi), wklepywanie tekstu do programu graficznego, zbytnio bez namysłu, byle jakkolwiek zmieścić literki w dymku oraz wielogodzinne, rozciągające się w czasie męki w trakcie wymazywania napisu na tle obrazka. Zdaje się, jakby to miało miejsce wczoraj, ale było to plus minus dwa lata temu. (Dla porównania - w ciągu dwóch lat noworodek przestaje być noworodkiem i staje się dwulatkiem) Mógłbym o tym klecić bez końca, ale nie chcę zbytnio zanudzać, więc tylko powiem, że te dwa lata (730 DNI!) na scenie były oczywiście świetne i wyśmienicie się bawiłem przy projektach, przy których dane mi było pracować (i wyśmienicie będę się bawił przy tych, które przypałętają mi się przez następne dwa lata i miejmy nadzieję, że nawet i dłużej :D). Dziękuję wszystkim korektorom, którym zdarzyło się puknąć w głowę nad moimi skryptami z pytaniem na języku "co tłumacz miał na myśli?", a szczególnie Spider-Fanowi, który musiał mieć niezłe limo, bo miał do czynienia z moimi pierwszymi tekstami i w ogóle też za to, że jest ze mną od samych początków mojej "kariery". Dziękuję wszystkim tłumaczom, których zmusiłem do roboty przekonałem do pracy przy wspólnych projektach, za to, że mimo nawału pracy byli skłonni przejrzeć moją propozycję i nawet wziąć ją do swoich planów oraz tym, którym niczego nie proponowałem, ale stwierdzili, że w sumie mogą mi dać coś do grafiki i w odpowiedzi na przysyłane im wklejki odpierali, że się nie zawiedli na moich usługach. Dziękuję grafikom za to, że tak bardzo się starają, aby nasze wspólne projekty dopiąć na ostatni guzik i ostateczny kształt jakości ich pracy niekiedy przewyższa nawet moje najśmielsze oczekiwania. A na koniec dziękuję ekipie za to, że są w stanie wytrwać moje nędzne szefowanie. Nie życzcie mi "stu lat, a nawet i więcej przy translacjach", a tym wszystkim wyżej wymienionym, żeby byli w stanie wytrzymać ze mną i moim roztrzepanym stylem bycia przynajmniej jedną dziesiątą tego. Jestem sentymentalnym człowiekiem. A przynajmniej na tyle, żeby pamiętać, że dwa lata temu debiutowałem komiksem Jeffa Lemire'a, rok temu cały miesiąc świętowałem Jeffem Lemire'em i żeby i na ten rok przygotować coś Jeffa Lemire'a. A pod tym "cosiem" kryje się... Thanos #7-12, numery, które kończą run wspomnianego pana. Tym razem Mike'a Deodato zastępuje równie dobry German Peralta, który reprezentuje całkiem odmienny styl rysowania... W sumie, co ja tu będę więcej ględził, sami się przekonajcie!

Klik [#007]

Klik [#008]

Klik [#009]

Klik [#010]

Klik [#011]

Klik [#012]

Kurde, trochę smętnie mi wyszedł ten wstępniak, a to w sumie moje święto :P Zapamiętam sobie, żeby na następny rok skleić coś bardziej wesołego :D

~ Tymexbot